Αιτιολογία
Τα περιεδρικά συρίγγια είναι συχνά το
επακόλουθο ενός περιεδρικού αποστήματος που παροχετεύτηκε αυτόματα ή με
χειρουργική διάνοιξη. Σπάνιες αιτίες είναι η νόσος του Crohn, η ελκώδης κολίτιδα, η φυματίωση,
η ακτινομύκωση, ο καρκίνος του ορθού όπως επίσης και προηγηθείσες επεμβάσεις ή
τραυματισμός της ορθοπρωκτικής χώρας.
Ταξινόμηση
Η ταξινόμηση των περιεδρικών συριγγίων
που χρησιμοποιείται διεθνώς σήμερα έγινε από την Parks και συν. το 1976.
Η ταξινόμηση του Parks παρότι
πολύπλοκη είναι λεπτομερέστατη, στηρίζεται στην σχέση του συριγγώδους πόρου με
τους σφιγκτήρες και βοηθά σημαντικά στην σωστή χειρουργική αντιμετώπιση τους.
Τα πιο κοινά (70%) και απλά συρίγγια είναι
τα Μεσοσφιγκτηριακά
όπου ο πόρος δεν διαπερνά τον έξω σφιγκτήρα αλλά περιορίζεται μεταξύ έσω και
έξω σφιγκτήρα. Περιγράφονται πολύπλοκες μορφές τους με επέκταση του πόρου προς
τα πάνω και με ή χωρίς δεύτερο έξω
στόμιο.
Στα Διασφιγκτηριακά συρίγγια ο πόρος διαπερνά και τον
έσω και τον έξω σφιγκτήρα προτού καταλήξει στο δέρμα. Η συχνότητα τους είναι
20-25% και περιγράφονται και εδώ πολύπλοκες μορφές με επέκταση του πόρου προς
τα πάνω. Το σημαντικό στην αντιμετώπιση τους είναι το επίπεδο όπου ο πόρος
διαπερνά τον έξω σφιγκτήρα, στοιχείο που καθορίζει πόσο τμήμα σφιγκτήρα πρέπει
να διαταμεί.
Τα Υπερσφιγκτηριακά συρίγγια είναι σπάνια (<5%) με
την πορεία του πόρου από τον μεσοσφιγκτηριακό χώρο να ανεβαίνει μέχρι τον
ηβοορθικό μύ και μεταξύ αυτού και των ανελκτήρων να κατεβαίνει στον ευθυϊσχιακό
βόθρο.
Τα Εξωσφιγκτηριακά
(2%) συνήθως είναι επιπλοκές τραύματος, νόσου Crohn ή πυελικής φλεγμονής και η πορεία τους από το
δέρμα και εκτός των σφιγκτήρων διαπερνά τους ανελκτήρες και καταλήγει στο ορθό.
Τέλος στα Πεταλοειδή συρίγγια (Horseshoe) η
φλεγμονή επεκτείνεται κυκλοτερώς εντός του λιπώδους ιστού πίσω από το ορθό. Η
πορεία τους μπορεί να γίνει σε διάφορα επίπεδα (μεσοσφιγκτηριακά ή
διασφιγκτηριακά ή άνωθεν των ανελκτήρων). |